ቅዱስ ጳውሎስ የክርክሩ ማጠቃለያ ሰጠ

ጳውሎስ የክርክሩን ማጠቃለያ ሲሰጥ-“አይሁዶች ምልክቶችን ይጠይቁ ነበር ፣ ግሪኮችም ጥበብን ይሹ ነበር ፣ እኛ ግን የተሰቀለውን ክርስቶስን እንሰብካለን ፤ ይህም ለአይሁድ እንቅፋት ነው ፣ ለአሕዛብም ሞኝነት ነው ፣ ለተጠሩት ግን ለአይሁድና ለግሪክ ሰዎች ፣ ክርስቶስ ኃይል ነው፡፡ የእግዚአብሔር ጥበብና የእግዚአብሔር ጥበብ ”(1 ቆሮ. 1 22-24)

      በአቴንስ ጳውሎስ የአእምሮአዊ አቀራረብን መሞከሩ እና ቀላል የሆነውን የኢየሱስ ክርስቶስን ወንጌል ከመስበኩ ይልቅ ፈላስፋዎች መካከል ፈላስፋ ለመሆን እንደሞከረ ተረጋግል። የጥንታዊው የክርስቲያኖች ስብከት መስማት የኢየሱስ ክርስቶስ ትንሣኤ ስለሆነ ይህ ትክክለኛ ትችት አይደለም ፣ እናም የጳውሎስ ዋና ትኩረት በአቴና ነበር። ከሰውነት ከሙታን ትንሣኤ እና የፍርድ ቀን ይልቅ ለግሪኩ ፈላስፎች በጣም የሚረብሽ መልእክት የለም ፡፡ በተበታተነ ሁኔታ የግለሰባዊ ብልሹነት መልእክት ተቀባይነት ሊኖረው ይችል ነበር ፣ ግን ስለ ሥጋ ትንሣኤ ማረጋገጫው “ተጨባጭ” አልነበረም፡፡ ጳውሎስ የወንጌሉን መረጃ አላጠለፈም፡፡ በግሪክ ፈላስፋዎች ልብ ውስጥ የነካውን እውነት አወጀ ፡፡ አንዳንዶች የጳውሎስን መልእክት ያፌዙበት ነበር ፤ ሌሎቹ ደግሞ የበለጠ ለመወያየት ፈቃደኛ ነበሩ ፡፡

     የግሪክ ፈላስፋዎች ለእይታ ራዕይ እብሪተኝነት በተመሳሳይ መልኩ ከላይ እንደተመለከተው በግልጽ ተቀምጠዋል። በመካከለኛው ዘመን ቤተክርስቲያን ውስጥ ከሚመጣው የግሪክ ትምህርት መነቃቃት ጋር ፣ በተለይም ከመጪው ወይም ኒዮ-ፕላቶኒዝም እና አርስቶትል ጋር ፣ ሳይንስን እና ሀይማኖትን ለማስተካከል አንድ ሙከራ ተደርጓል ፡፡ የዚህ ዓይነተኛ ምሳሌ  የቅዱስ ቶማስ አኳይንስ ፣ የእሱ ሱማ ቴዎሎሎጂ ነው፡፡

     የኮርኒከስ መነሳት እና ታላቅ ደቀመዝሙሩ ጋሊልዮ ለዚህ ሰላምና የሰላም ስምምነት ጥሩ እንደማይሆን ይተነብያሉ፡፡ በጋሊልዮ እና በ Cardinal መካከል የተፈጠረው ግጭት ሁሉንም “ክሪስታንድም”ን መሠረቱም አናውጠው ነበር፡፡ በመጀመሪያ የካቶሊክ መሪዎች በሳይንቲስቶች ላይ ያላቸውን አቋም አንድ አደረጉ፡፡ ፕሮቴስታንቶቹም ተመሳሳይ እርምጃ ወሰዱ፡፡ በአንድ በኩል በጠላትነት ፣ እና በሌላ በኩል ለሳይንስ ግድየለሽነት ፣ ለተወሰነ ጊዜ ሳይንስ እንደሄደ እና ሀይማኖትም በተመሳሳይ መደረጉ እንግዳ ነገር አይደለም፡፡ ግን እግዚአብሔር ያጣመረውን ማንም በተሳካ ሁኔታ መለያየት የሚችል የለም ፡፡ የእግዚአብሔር ቃል እና የእግዚአብሔር ዓለም እንዲከፋፈሉ በጭራሽ የታሰበ አልነበረም። ጳውሎስ እንኳን በዚህ ላይ አጥብቆ  ሲገልጽ ፣ ለየት ባለ ሁኔታ ሲገልፅ ፡፡

    እግዚአብሔር ስለ ገለጠላቸው ፥ ስለ እግዚአብሔር ሊታወቅ የሚቻለው በእነርሱ ዘንድ ግልጥ ነውና። እግዚአብሔር ተገለጠላቸው። ከዓለም ፍጥረት ጀምሮ ያሉት ነገሮች የማይታዩት ፣ እሱ የዘላለም ኃይሉና አምላክነቱ በሚፈጠሩ ነገሮች ተረድተዋል ፤ ያለ ምንም ምክንያት እነሱ ናቸው።

      በአዕምሯዊ እድገት አልቃወም። ምንም እንኳን የጨመሩ ሀላፊነቶች ቢኖሩም አስደሳች ጀብዱ ለመያዝ። ግን የአዕምሯዊ እድገት አደጋ አለው ፣ ምክንያቱም አዕምሮ በእኛ ላይ ተንኮል የመጫወት ችሎታ ስላለው ፣ ብዙውን ጊዜም ይሠራል፡፡ ሳይንስ እያደገ ሲመጣ ወደ እውነታው እንድንቀርብ ብሩህ ተስፋዎችን ሰጡ ፣ በእውነቱ ግን ከባህር ዳርቻው በጣም ርቀን ወሰዱን፡፡ ስለራሳችን የሕይወትን ውስብስብ ነገሮች ለማጥናት ወይም ብስለት ባላቸው ሰዎች ቃል ላይ ለመተማመን ብስለት ስንሆን በመካከላቸው በጣም ትንሽ ስምምነት እናገኛለን፡፡

     ፈላስፋዎች እራሳቸውን የሚያረጋግጡ ብዙ ነገሮችን ሲጠራጠሩ ይሰማኛል፡፡ ምናልባትም እውነታውን ለመፀነስ በሚችሉት ነገር ላይ ብቻ ስለሚወስኑ ነው፡፡ ይህ በጣም ግራ የሚያጋባ ነው ፣ ምክንያቱም እውነታውን በትክክል ለመተርጎም ከሆነ አንዳንድ ነገሮች ሊታሰቡ የማይችሉ መሆናቸውን አምነን መቀበል አለብን። ሕፃናት ሳሉ ሕይወት በሚያስደንቅ ሁኔታ ከማብራሪያ ወሰንአል፡፡ በልጅነቴ የሕይወትን ውስብስብ ነገሮች በተመለከተ ብዙ ማሰብን አላስታውስም፡፡ ሁሉንም ደስታዎች እና ሀዘኖቼን ተቀበልኩት፡፡ ሁኔታዎች እንባ ሲያመጡ ብዙም ሳይቆይ እነሱን ለመተካት ባገ ቸው የተለያዩ ነገሮች ውስጥ ተረሱ - አስደሳች ፣ መልካም ነገሮች ፣ ግን አሁን ይህ ተበላሽቷል ምክንያቱም እኛ በከንቱ ጥያቄዎች እና ጠማማ መላምቶች የምንመራ ስለሆነ፡፡ ሰዎች ለሕይወት ጥያቄ ያልጠየቁባቸው ቀናት ግን እንዴት አስደሳች ነበሩ?

     በእነዚያ ሁሉ እግሮች ላይ እንዴት እንደተራመደ እስከጠየቀው ድረስ በታዋቂነት የተጓዘው የመቶ አለቃው አንድ ጸሐፊ ታሪክ ያስታውሱ ይሆናል፡፡ ከዚያ በኋላ ሁሉንም ሰብስቧቸው። ሁሉንም እነሱን ለማስተዳደር አስደናቂ ችሎታው የበለጠ ባደረገው መጠን የበለጠ ይረብሸው እና አቅመ ቢስ እየሆነ መጣ  በመጨረሻ መንቀሳቀስ ባለመቻሉ በሳር ላይ ተኛ፡፡ እንደማንኛውም ሰው ፣ የመራመድን ችሎታ ሊገባው አልቻለም ፣ ስለሆነም እውነታውን ለመካድ ተገደደ።

     ሙያዊነት የእግዚአብሔር ስጦታ ነው ፣ እናም እሱ ጥሩ ነው ፤ ከችሎቱ በላይ በመጫን ስሕተት ካደረግን ከአሁን በኋላ እንደ ጠላት እንጂ ስጦታው አይደለም።  እኔ ብዙ ሰዎች ከአሁን በኋላ በትክክል እንዲህ የማድረግ ችሎታ የላቸውም ብለው የማሰብ ችሎታን በጣም ስለሚጠቀሙበት እኔ ነኝ፡፡ የተዛባ የአስተሳሰብ ፍሰት ምሳሌዎች እና በእውነቱ አዕምሯቸው ለተሻሻለባቸው ወይም አላዋቂ ለሆኑ ሰዎች ብቻ የተወሰ አይደለም፡፡ ከመቼውም ጊዜ የተረዱት እጅግ በጣም ብዙ ሴራ ያላቸው አንዳንድ ሴሎች አእምሮን ለመቅረጽ እና የብዙሃን አእምሮን በማጥፋት በሳይንስ ውስጥ የተካኑ ብልህ ብልህ ወንዶች የአንጎል ልጆች ናቸው::  

ኩራት ለፈላስፋው ዓላማዎቹ የአማልክት ግቦች ናቸው ፣ ነገር ግን ወንዶች ያለፍላጎት ቁሳዊ ሃሳቦቻቸውን በሌሎች ላይ ሲጫኑ አስፈሪ እና አጥፊ ኃይሎች እና ስሜቶች ወደ ጨዋታ ይወጣሉ።

      እውቀት ኃይልን እንደሚያመጣ እናውቃለን ፣ ይህም በራሱ መጥፎ አይደለም - በፍትሃዊነት ላይ የተመሠረተ እና ምክንያታዊ ድምዳሜ ላይ ከተፈጸመ። እዚህ ግን ወሰኖች መዘጋጀት አለባቸው፡፡ አንድ ሰው ብዙውን ጊዜ የበለጠ ደስተኛ አለመሆኑን ባወቀ መጠን ይከሰታል። ይህም የሚያመለክተው በተወሰኑ አካባቢዎች ከታወቁት ባለማወቅ የተሻለ ነው፡፡ ብሔራት ወደራሳቸው መንገድ የሚሄዱበት አንድ ጊዜ ነበር፣ እና ያነሰ ሰው ስለ ጎረቤቶቹ የማያውቅበት ሁኔታ ነበረው፡፡ ዛሬ ፣ በሚያሽቀን አለምአችን ምክንያት ፣ የእያንዳንዱ ሰው ንግድ የሁሉም ሰው ነው ፣ ስለሆነም ድንቁርና ውስጥ መሸሸጊያ ማግኘት አንችልም፡፡ ማወቃችን የግድ አስፈላጊ ነው - ስለሆነም እውቀትን እንዴት እንደምንይዝ መማር አለብን፡፡

ሐዋርያው ​​ጳውሎስ የጥበብን ጥያቄዎች ሲመረምር ፣ በአእምሮአዊ እውቀት እና በእግዚአብሔር ጥበብ ማለትም መንፈሳዊ ማስተዋል ባለው የእግዚአብሔር ጥበብ መካከል ከፍተኛ ልዩነት አገኘ፡፡ በ 1 ኛ ቆሮ 1 20 ፣ 21 መደምደሚያው እነሆ፡፡

ጥበበኛው የት አለ? ጻፊስ ወዴት ነው?

 የዚች ዓለም መርማሪስ የት አለ? እግዚአብሔር የዚችን ዓለም ጥበብ ሞኝነት አላደረገምን?

በእግዚአብሔር ጥበብ ምክንያት ዓለም እግዚአብሔርን በጥበብዋ ስላላወቀች ፥ በስብከት ሞኝነት የሚያምኑትን ለማዳን በምናደርገው ነገር ሁሉ እግዚአብሔር ደስ ይለዋል።

የጳውሎስ በአለም ጥበብና በእግዚአብሔር ጥበብ መካከል ያለው ልዩነት ምንድነው? ምንም እንኳን ፍልስፍና ስለ እግዚአብሔር ትክክለኛ ድምዳሜ ላይ መድረስ ቢቻልም (እምብዛም የማያደርገው) ፣ እሱን ከማወቅ ጋር አንድ አይነት አይደለም ፡፡ አብረን የማናውቀውን ሰው እንዴት እናውቃለን? አንድን ሰው ማወቁ እና ስለእሱ ማወቅ ሁለት ሙሉ ለሙሉ የተለየ ልምዶች ናቸው ፡፡ አንድ ሰው በትክክል እንደተናገረው ፣ “ጓደኞች ብዙ ምስጢሮችን ይናገራሉ ፣ ግን አፍቃሪዎች የበለጠ ይናገራሉ!”

 የዘመናዊ ውጣ ውረድ እና ኃጢአት

       ማህበራዊ ችግሮች ዓለምን በአደገኛ ሚዛን ያጠቃሉ ፣ አስተዋይ የሆነ ሰው አይክድም፡፡ ከውስጣችን እና ከአለም አቀፍ ችግሮች ጋር ውጤታማ በሆነ ውጤት ለመወያየት ውድቀትን እና በመጥፎ ሁኔታ ተሸንፈናል፡፡ በሌላ አገላለፅ ፣ እርግጠኛ ባልሆን ብቻ ሳይሆን አሁን ባለው የአቀራረብ ዘዴዎች ውስጥ የማይገባ ችግር ገጥሞናል ፡፡ በሬዘርሰን ዩኒቨርስቲ በኬሚስትሪ ውስጥ ትርጉም ያለው ሙከራ ለማካሄድ የላብራቶሪ ማኑዋሏን በማሻሻል ሴት ልጄ ጥንቃቄ የተሞላበትን ዝግጅት አስታውሳለሁ፡፡ ግን የሂሳብ መሰረታዊ ህጎችን ችላ ብሎ ማለፍ እና የሂሳብ ስሌትን መፍታት ወይም በኬሚስትሪ ህጎች ችላ ማለት እና በቤተ ሙከራ ውስጥ ትርጉም ያላቸው ሙከራዎችን ማካሄድ አለመቻሉ ለሁሉም ግልፅ መሆን አለበት። እንዲሁም ሰው እንቅስቃሴን ፣ ቁስ አካልን እና ሀይልን የሚመለከቱ ህጎችን መሻር ይችላል እናም በሳይንስ መስክም ምንም ዋጋ አይኖረውም። በሐሰተኛ መነሻ ላይ መገንባት ዋጋ ቢስ - ወይም ቢበዛ ደካማ - መዋቅርን እንደገና ማኖር ነው። እናም የማመዛዘን ችሎታችን - በችግሮቻችን ላይ የምናጠቃው አጠቃላይ ሁኔታችን እና መነሻችን ሁሉ እጅግ አሳዛኝ ከሆኑት ምክንያቶች በስተጀርባ ካለው መንስኤ ባለማወቅ የሚመነጭ ነው ለማለት ደፋር ነኝ።

    በመጀመሪያ ፣ ብዙ ነገር ለማድረግ የሚፈልጉ ወንዶች ስለ መጽሐፍ ቅዱስ የችግሩን ግምገማ በሴቶች ተረት ታሪኮች ውስጥ ያላቸው ግምት አነስተኛ ነው፡፡ በሌላ አነጋገር ፣ እንደ እግዚአብሔር ቃል ሥር የሆነው ሥርወ-በሙሉ የሆነውን ዓመፅን እና ፀረ-ተባባሪነትን ሁሉ ለመለየት እምቢ ይላሉ። በእርግጥ ፣ በመጽሐፍ ቅዱስ ትርጓሜ ውስጥ ስለ ኃጢአት መጠቀሱ ብቻውን ፣ ስድብ እና መሳለቂያ  ሆኖ ይጮኻል ለአንዳንዶች፣ እና ምክንያቱን ለመወሰን ከባድ አይደለም። የክርስቲያኖች ስለ ኃጢአት ያላቸው አመለካከት ትክክል ከሆነ ፣ የዘመናዊ አስተምህሮ መሠረቱ ኃጢአት የዝግመተ ለውጥ ጽንሰ-ሀሳቦቻቸውን ለመተው ፈቃደኛ ባለመሆናቸው የዝግመተ ለውጥ አማኝ መሠረተ-ቢስ መላምት ለመስጠት ፈቃደኛ መሆኑን ያሳያል፡፡

    ስለ ኃጢአት ዘመናዊ አመለካከት ምንድን ነው? እውነቱን ለመናገር ፣ በጣም ጥቂት ዘመናዊ አዕምሮዎችም እንኳ እርሱ መኖሩን አምነው ይቀበላሉ፣ እና ሲያደርጉ ሌላ ነገር ብለው ይጠሩታል። (ለመጽሐፍ ቅዱስ ለተረት ተአማኒነት መስጠት ከሞት የበለጠ የከፋ ዕድል ነው!) ነገር ግን በሰው ላይ ምንም ዓይነት ስህተት የለም ብሎ መከራከር ሞኝነት ስለሆነ ፣ ፈላስፋዎች ፣ ሥነ-መለኮት ምሁራን እና የሳይንስ ሊቃውንት ለሰው ልጅ ስሕተትን ለመግለጽ ጠንከር ያሉ ባህሪይ ናቸው፡፡ ስለዚህ ግምቶቹ ይወርዳሉ፡፡

     አንድ ታዋቂ አመለካከት የሰው ልጅ ጸረ-ባህላዊ ባህሪ (ኃጢአት የሚለውን ቃል እናስወግዳለን!) አስፈላጊ ጸረ-ጥላቻ ፣ የተለመደ የሕይወት ገጽታ ነው፡፡ የችሎታዎቹን ትክክለኛ የአካል ብቃት እንቅስቃሴ እና ልማት ለማረጋገጥ በተፈጥሮው የቀረበ ተቃውሞ ነው ይላሉ፡፡ በሌላ አገላለጽ ፣ መጽሐፍ ቅዱስ ኃጢአት ብሎ የሚጠራው ፣ እና ህብረተሰቡ እንደ ዓመፅ የሚቆጠር ፣ የሰውን ሞራል እና ምሁራዊ ጡንቻዎች እድገት ብቻ ነው።

     የኃጢአት ሌላው ታዋቂ አመለካከት “ጎህ ሲቀድ እና ከጊዜ ወደ ጊዜ እየጨመረ የሚሄድ የሞራል ንቃተ ህሊናችን” ከሚያስፈልግባቸው ነገሮች ጋር ተያይዞ በሰዎች የእንስሳ አነቃቂ ሚደረግ ጦርነት ነው። በቀላል አነጋገር ፣ በሰውና በእንስሳው መካከል የሚደረገው ጦርነት ነው፡፡  እንስሳው በባህሩ መጥፎ ነው ማለት አይደለም፡፡ መጥፎ የሚሆነው መጥፎውን እንዲያቀላጥፈው ወይም ጌታውን እንዲቆጣጠር ከፈቀድን ብቻ ​​ነው።     

      መጽሐፍ ቅዱስ ምን ይላል? እንደ ጠቀሜታ ከመጠቀማችን በፊት ፣ አሁን የቀረቡት አመለካከቶች ፣ ዘመናዊ አስተሳሰብን የሚወክሉ ፣ ለከባድ ጥያቄ የሚቀርቡ እና እራሳቸውን ለመፈወስ መጨረሻ የማይሰጡ መሆናቸውን በሙሉ ሐቀኛ እናድርግ። ኃጢአት የሰውን  ተፈጥሯዊ መስዋእትነት ነው የምንል ከሆነ በዘመናችን ህብረተሰብን ለማሻሻል እንዴት እንላለን? በቀላሉ ግድየለሽነት ነው የምንል ከሆነ ፣ ችግሩን እንዴት ልንፈጽም እንችላለን? የእውቀት እና የትምህርት ጉዳይ ነው የምንል ከሆነ ፣ በታሪክ ዘመናት ሁሉ ታላላቅ ጦርነቶች በከፍተኛ የንባብ ደረጃ በከፍተኛ ደረጃ እየተከናወኑ መኖራቸውን እንዴት እናውቀዋለን? በቁሳዊ እጦት ጉዳይ ብንል በዓለም ላይ ከፍተኛው የኑሮ ደረጃ ባለው ሀገር ውስጥ ብጥብጥን እና ህዝባዊ አመፅን እንዴት ያብራራሉ?

    አሁን መጽሐፍ ቅዱስ ስለ ሰው ችግር ምን እንደሚል ለመናገር ቢያንስ አንድ ጊዜ እንስማ፡፡ ሁሉንም ገጽታዎች ወይም አብዛኞቹን ማገናዘብ አንችልም ፣ ግን ለተቀባይ ለውጥ የእግዚአብሔርን አመለካከት ለማሳየት እንሞክራለን፡፡

     በመጀመሪያ ፣ መጽሐፍ ቅዱስ ኃጢአት ውጫዊና ገለልተኛ ኃይል መሆኑን ያስተምራል - በእርሱ የምንታገለው እና ከፊል ደግሞ የምናሸንፈው ነው፡፡ እሱ ወደ ህይወት እንዲገባ የፈቀደለት ሀይል እና እሱን በጥልቅ የሚነካው ኃይል ነው። ነገሩ ቀላል ነገር አይደለም ፡፡ እሱ የሚነካው የሰውን ተፈጥሮ አንድ ክፍል ብቻ አይደለም ፣ ነገር ግን እያንዳንዱን ክፍል - ችሎታ ፣ ስሜት እና ፈቃድ ነው። በእውነቱ ፣ እርሱ ብቻ ችግሩን ሊፈታ የሚችል እንደዚህ ያለ ታላቅ ችግር ነው፡፡

    ዘመናዊው የአዕምሯዊ አስተሳሰብ ኃጢአት በሽታ ነው ፣ ግለሰቡ ቁጥጥር የማያውቅበት እና ሳይንስ በአንድ ቀን መፍትሔን የሚያገኝበት መጽሐፍ ፣ መጽሐፍ ቅዱስ ኃጢአት ሆን ብሎ መለኮታዊውን ሕግ መጣስ እና በሰው ልጅ የማይድን ነው፡፡ ሐዋሪያው ጳውሎስ እንዲህ አለ-“በሰው ጢአተኝነትና ዓመፅ ሁሉ ላይ የእግዚአብሔር ቁጣ ከሰማይ ተገለጠ” (ሮሜ 1 18) ፡፡

    መጽሐፍ ቅዱስ ሰው ለሠራው ኃጢአት ተጠያቂ ነው ይላል ፡፡ ይህ እግዚአብሄር በተዘጋጀ የጽድቅ መርሆዎች ላይ ሆን ብሎ እና ታጣቂ ነው፡፡ ጳውሎስ ሰዎች ጥፋተኞች ናቸው ምክንያቱም “በእውቀታቸው እግዚአብሔርን ለማወቅ አልወደዱም” (ሮሜ 1 28) ፣ ስለዚህ እግዚአብሔር ቅዱስ ፣ ጻድቅ ፣ መሐሪ ፣ ፍትሐዊ ፣ እግዚአብሔር “ወደ ብልሹ አእምሮ አሳልፎ ሰጣቸው”፡፡