ትንቢታዊ ክፍተቶች

መንፈሳዊ ስጦታዎች ብዙውን ጊዜ ጥበብ ቃል፣ የእውቀት ቃል ጨምሯል እምነት፣ የመፈወስ ስጦታ፣ ተአምራት ስጦታ፣ ትንቢት፣ መናፍስትን መለየት፣ ለአንዱም በልሳኖች የተነገረውን የተለያዩ ዓይነት፣ መተርጎም ናቸው። "የካሪዝማቲክ ስጦታዎች" ናቸው ሊባል ልሳናት ወደ እነዚህ ሐዋርያት ነቢያቶች አስተማሪዎች እርዳታ (ከድሆች እና ከታመሙ ሰዎች ጋር የተገናኙ) እና በአስተዳደሮች ውስጥ ካሉ አንዳንድ ቢሮዎች ጋር የተያያዙ መንግስታት (ወይም የአመራር ችሎታ) ይሰጣሉ። እነዚህ ስጦታዎች የመንፈስ ቅዱስ ስጦታ ለግለሰቦች ተሰጥተዋል፣ ግን ዓላማቸው ቤተክርስቲያኑን በሙሉ ለማነጽ ነው፣ በአዲስ ኪዳን ውስጥ ተገልፀዋል፣ በተለይም በ 1 ኛ ቆሮንቶስ 12፣ ሮሜ 12፣ 6 እና በኤፌሶን 4፣ 7፣ 1 ኛ ጴጥሮስ 4 የመንፈሳዊ ስጦታዎችን ይጠቀማል።

ወሳኝ እና ግልጽ መንፈስ

ነቢያት ከፍተኛ ደረጃዎች አላቸው፣ ነገሮች ጥቁር እና ነጭ ናቸው ይላሉ፤ ሆኖም ግን ይህ አንዳንድ ጊዜ ነብይ በሚፈጥረው ነቀፋ ላይ ሊሆን ይችላል፣ ይህም እውነት ቢሆንም እንኳ፣ ቃሎቻቸው ጆሮ ጭው እንዲል አድርገው ያቀርቡታል። አሉታዊ ቃላትን ለመስጠት ቀላል ሆኖ ካገኘን የእግዚአብሔርን ጸጋና ቸልተኝነት መረዳት አንችልም እንዴ? (ግራሃም ኩክ)። የትንቢት ስጦታ የላቀ ነው፤ነገር ግን ከዚህ ተቃራኒው ይልቅ በሌሎች ላይ የመፍረድ ዝንባሌያችን ነው፣ በተጨማሪም በራሳችን ድክመቶች ውስጥ ሌሎች በእኛ ላይ መፍረድ ይቀናናል።

ኃጢአት የልባችን ዓይነተኛ እና አሉታዊ መንፈስን የሚያረግብን ሲሆን ይህም የሰዎችን አጠቃላይ ዓይኖች እንድንቆጥር ያደርገናል፤ ነገር ግን ከሁሉም የበለጠ የምንጠላውን ኃጢአት፣ በራሳችን የጥፋተኝነት ስሜት ተፈትነናል፣ እኛ የምንሰጠው በራሳችን የእራሳቶች እሴት ነው፣ እና በእነርሱ ላይ የሰቀቃችን ትችት ስለእራሳችን የማናውቃቸውን የዓመጸኝነት ፍርድ) ነው።

 ብስጭት እና መራርነት

ቃላቶቻቸው ሁልጊዜ ተቀባይነት የሌላቸው እና የታዘዙ ከሆነ ሁሉም ነቢያት ተቃውሟቸውን ይቀበላሉ። ብዙውን ጊዜ እንዲህ ያለ ሁኔታ ቢከሰት ነብዩ ሊበሳጭ ይችላል፣ እናም ብስጭት ወደ ምሬት ሊመራ ይችላል፣ ከነዚህ ብስጭትና ምሬት የተነሳ የተነገሩት ቃላት በእነዚህ ነገሮች የተበከሉት እና ንጹህ አይሆኑም።  ነብያቶች ከሚገጥሟቸው እጅግ በጣም የከፉ ችግሮች አንዱ ነው፣ ወደ ብስጭት እና መራራነት ሳይወጡ ተቃውሞዎችን መቀበልን ይማሩ።  መበሳጨት ለትንቢታዊ አገልግሎት ጠላት ነው፤ አለመበሳጨት ዘወትር አስተሳሰባችንን ይለውጣል፣ ያለንን ቃል ይፈውሰዋል፣ እናም በቤተክርስቲያን ሕይወት ላይ በጅማሬ ያለውን አመለካከት ይሰጠናል።  እኛ የእግዚአብሔርን ልብ ለመወከል እና መልካም አገልጋዮች ልንሆን ከፈለግን የተስፋችንን አስበን ብስጭት መቆጣጠርን መማር አለብን።

በቀድሞው ውድቅነቶቹ ላይ ማተኮር ክርስቶስን ከማእዘን ይልቅ ራስን ማዕከላዊ ያደርገዋል፤ ይህም በራዕይዎ ውስጥ ውርርድን ያስከትላል። 

የትንቢታዊ አገልግሎት ብዙውን ጊዜ ነብዩን በአስቸኳይ ሁኔታ ውስጥ ከፍ ያለ ቦታን ያመጣል፤ ስኬት ወይም ውድቀት፣ ተቀባይነት ወይም ተቃውሞ፣ መረጋገጥ ወይም ውርደት፣ ህይወት ወይም ሞት፣ ጥሩ ውጤት ሲገኝ ድሎች ይሸነፋሉ እናም ታላቅ መነቃቃት ይከሰታል።  ነቢዩ ብዙውን ጊዜ መሪዎቹ የእሱን ትንቢታዊ ቃላቱን እና ኃይለኛ ትርኢቶቹን አድንቀዋል፣ ይሁን እንጂ ብዙውን ጊዜ እንዲህ ዓይነቱ አመራር እንደ ንግሥት ኤልዛቤል በመተባበር ብቻ ሳይሆን በመጥፋታቸውም ሳይሆን በተፈጥሮ ማስፈራሪያ ይረብሻሉ፣ በመሆኑም ነቢዩ ተስፋ ቆርጦ ሊሆን ይችላል።

ነቢያት በደረሱበት ከዚህ በታች በተዘረዘሩት ደረጃዎች ላይ ወደታች ደረጃዎች በመድረስ፣ ከሐዘን በመጀመር፣ ሁኔታው በትክክለኛው ዝንባሌ ካልተስተካከለ እንዲህ ያለው አሳዛኝ ሁኔታ ከተስፋ መቁረጥ፣ ከዛም ቅሬታ፣ ራስን ከፍ አድርጎ፣ ስደተኝነት እና ቁጣን ጎን ይሰጣቸዋል።  ወደ እዚህ ጉድጓድ የሚወርዱ ወደ መጨረሻው ነብይ የሚወስዱት የመረበሽ እና ነቃኝ ነክ መንፈስ ለራሳቸው ሕግ እንዲሆን ያደረጋቸው፣ እንደነዚህ ያሉ መንፈስ የማይቀበሉበት እና ማንም በእራሳቸው መተዋወቅ ውስጥ ማንም ሊያመጣላቸው አይችልም  በተግባራዊው ሰው እንደ ተቆራኘን ከክስተቶች እንዳንወጣ ወይም በአገልግሎት እንዳናቆም። የራሳችንን ሃሳቦች ለመተንበይ ቀላል ነው። በተጨማሪም በዚህ ጉዳይ ላይ መሪዎች ሊከሰቱ የሚችሉትን ነብያዊ ቃላትን ሊጎዳ በሚችል አኗኗር ጎዳና ላይ እየኖርን አለመሆናችንን ማረጋገጥ አለብን።  ህዝቦቻችንን መንከባከብ፣ ፍቅርን መስጠት፣ ትክክለኛ ግብረመልስ፣ ደግነት እና የደቀ መዝሙርነት ማዕቀፍ ያካትታል።  በእግዚአብሔር ህዝብ መካከል የተከሰተውን ክስተት አይቻለሁ፤ ነብያቶች በጣም ግልጽ የሆነ ራዕይ እና ከፍተኛ ጥሪው ጠላት የሆኑበት እና በንዴት፣ በመቃወም እና በጥቃቅን መንፈስ ማሸነፍ እንደሚፈልጉ ተመልክቻለሁ።  በሕይወቴ ውስጥ ከፍተኛ ተጽዕኖ ሊያሳድሩ የሚችሉ የነቢያት ሰዎች በሕይወታቸው ውስጥ የመረረ ጥላቻ ይዘው ነበር። አብዛኛው ህዝብ ያሾፉበት እና ከጉባኤው ተቆጥበዋል፤ ድምጽ እና ጠባቂ ተብለው እንዲጠሩ ተደርገውበታል።

በትንቢታዊው ሰዎች በተለይ በተገቢው መንገድ ሊጋለጡ ይችላሉ፤ ይህ መቃወም ወደ መራራነት፣ አረመኔያዊነት እና ለራስ ወዳድነት ስሜት ሊያመራ ይችላል- ትንቢታዊ ህዝቦች ለቤተክርስቲያን አገልግሎት ምንም ጥቅም የላቸውም የራሳቸው ህይወት ምስክርነት ከሌለው ማለት ነው።  ትንቢታዊ አገልጋዮች ከአማካይ ሰው ይልቅ ከእግዚአብሔር ጋር የበለጠ የሚያዝኑ ይመስላሉ፣ ብዙውን ጊዜ ነገሮች እንዴት መሆን እንዳለባቸው ወይም እንዴት  እግዚአብሄር እንዳቀደላቸው በግልፅ ያያሉ፤ ግን ለወደፊቱ ለመጨረሻ ጊዜ መጠበቅ ስለ ነበረባቸው ወደፊት ስለሚመለከቱ ነው፣ በምሳሌ 13:12 ላይ በጣም የተጋነነ ነው: "በተገላቢጦሽ ተስፋ ቆርጧል"።  ብዙውን ጊዜ የሚጠብቁት ነገር ከፍ ያለ በመሆኑ በጣም ያሳዝናሉ፤ ኤርምያስ አፉን ከፍቶ በተናገረ ቁጥር ችግር ውስጥ ገብቷል፣ ግራ ተጋብቷል፣ ነገር ግን, የእግዙአብሔር ቃሌ በውስጡ የእሳት ነበልባል ነበር። (ኤር 20: 9)።

ልክ እንደ ነብያት የተነገረ ቃል ከእግዚአብሔር ልብ የሚመጣ እና ያልተወገዘ ቃልን እየተናገርኩ እጨነቃለሁ ይላል ለነቢዩ እጅግ ክፉ ነገር ነው።  እግዚአብሔር የእኛን ሀዘን ጭምር በግል ይሰማናል፣ ምክንያቱም እግዚአብሔር እኛን የፈጠረን በዚህ መንገድ ነው ከነብዩ ዔርሚያስ አባባል እግዚአብሄርን ስምቶ ያለመናገር ወይም እምቢ ማለት እንደ ማሰቃየት ነው።

በሀሳቡ ውስጥ የእግዚአብሄር ፍቅር ሊከፍት ይችላል፣ አብዛኞቹ የትንቢት ህዝቦች ዋጋ ያላቸው ግንኙነቶች ስላልፈጠሩ  ተቀባይነት አያገኙም።  መራራነት በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ እንደ ሹል፣ ጠንከር ያለ መርዝ ይገለጻል።  መራራ ጥገኛ ነው፣ ለዚህም ነው መሰናከልን እና የተናደደ ተፈጥሮን ማስወገድ በጣም አስፈላጊ የሆኑት፤ እነዚህ ወጥመዶች ብዙውን ጊዜ የመረረውን የጥላቻ ስሜት በያዘው ሰው ላይ እንዲጥሉ ይደረጋሉ።  ያአንድ ሰው መንፈስ ከተበከ ከመንፈሱ የሚወጣ ነገር ሁሉ ተበላሽቷል።  ነቢያት ለመልእክቱ በተለየ መንገድ በእግራቸው ይጓዙ ስለነበረ እና በእነሱ ላይ ቅባቶች በብዛት ስለሚገኙ ለህይወቱ ይጋለጣሉ።  የመንፈስ ቅባት ኃይል በልባቸው ውስጥ ያለውን ነገር በአብዛኛው ማጉላት ይችላል፣ ይህም ለሚሰሙ ሁሉ አስነዋሪ ልብ  ላላቸው ለልጆቻቸው ሊያስተላልፍ ይችላል።  

አብዛኛዎቹ ነቢያቶች መጓዝ የጀመሩበት መንገድ እንደ ክርስቲያኖችም ሆነ ከዚያ በፊት አብዛኛውን ጊዜ ቁስለኛ እና መራራነት ላይ መድረስ በጣም የተለየ ፍላጎት ይኖረዋል፣ እነዚህ ያልተነገሩ ከሆነ, ነብዩ ትንቢታዊውን እሳት ሊጠጣ ከሚችል ገለልተኛ፣ ወሳኝ እና ልበ ሙሉ የሆነ የልብ ሁኔታ ሊወጣ ይችላል፤ እነዚህ ጉዳዮች በተሳካ ሁኔታ ከተጠያቂነት ከበፊቱ የበለጠ ፍቅር እና ሙሉነት ሊኖራቸው ይችላል፤ እናም ከምንጊዜውም ይበልጥ ግልጽ ትንቢታዊ ፍሰት ሊኖር ይችላል።  ዋሻ ምቹ ቦታ ይመስላል፣ ግን የመኖሪያ ስፍራ አይደለም።  የክርስቶስ አካል በቆሰሉት ህዝቦች የተሞላ ሲሆን ወደ ዋሻ ውስጥ በመግባትም እንደዚያው ነው።

  ቁጣ

ሁላችንም አልፎ አልፎ እንቆጣለን። ደግሞም እንደ ፍቅር፣ ተስፋ፣ ጭንቀት፣ ሐዘንና ፍርሃት ሁሉ ቁጣም የሰው ልጆች ካሏቸው ተፈጥሯዊ ስሜቶች አንዱ ነው። ቁጣ ልጓም ከተበጀለት በተገቢው መንገድ ሊገለጽና ጠቃሚ ዓላማ ሊያከናውን ይችላል። ለምሳሌ ያህል፣ ቁጣ አንድ ሰው እንቅፋቶችን ወይም ችግሮችን ለመወጣት ያለውን ቁርጠኝነት የሚያጠናክርለት ከሆነ ጥቅም ይኖረዋል።

አንዳንድ ሰዎች ከሌሎች ይበልጥ በቀላሉ ይበሳጩ፣ ቶሎ ቶሎ ይናደዱ እንዲሁም በጣም ይቆጡ ይሆናል። የሚያበሳጭ ነገር ሲያጋጥማቸው በንዴት ገንፍለው ሊሳደቡ አልፎ ተርፎም ሊማቱ ይችላሉ። እነዚህ ሰዎች ቁጣቸውን መቆጣጠር ሲገባቸው እነሱ ግን ቁጣቸው እንዲቆጣጠራቸው ይፈቅዱለታል። እንዲህ ዓይነቱ ልጓም ያልተበጀለት ቁጣ አደገኛ ሲሆን በአንድ ሰው አስተሳሰብ፣ ስሜት፣ ጠባይና ከሌሎች ጋር ባለው ግንኙነት አልፎ ተርፎም በመላ ሕይወቱ ላይ ከባድ ችግሮችን ያስከትላል። እንዲህ ባለው መንገድ ቁጣቸውን የሚገልጹ ሰዎች ራሳቸውን ብቻ ሳይሆን ሌሎችንም ይጎዳሉ። ቁጣን የመቆጣጠር ችግር ያለባቸው ሰዎች ቀላል በሚመስሉ ጉዳዮች እንኳ በንዴት ገንፍለው አሳዛኝ ውጤት የሚያስከትል ድርጊት ሊፈጽሙ ይችላሉ።

ቁጣ የሰው ልጆች ካሏቸው ተፈጥሯዊ ስሜቶች አንዱ ነው። በመሆኑም ልጓም በተበጀለት መልኩ ቁጣን መግለጽ ተገቢ ሊሆን የሚችልባቸው ጊዜያት አሉ። በእነዚህ ርዕሶች ላይ ትኩረት የምናደርገው ግን በእኛም ሆነ በሌሎች ላይ ስሜታዊ፣ አካላዊና መንፈሳዊ ጉዳት ሊያስከትል ስለሚችል ጤናማ ያልሆነ ቁጣ

ላይ ነው። ታዲያ ነብይም ስው ስለሆነ ከንደዚህ አይነት ጠባይ ነጻ መሆን አይችልም ምናልባትም ሲነቀፍ ይህ ጸባይ በህይወቱ ሊገለጥ ይችላል። 

የትንቢታዊ ሰዎች ብዙውን ጊዜ ቃላታቸው በማይቀበላቸው ሰዎች ላይ ይሰለፋሉ፤ እውነተኛው ችግር የሚነሳው መልዕክቱ በግልጽ ባልተነገረው ጊዜ ላይ ነው።  ትንቢታዊው ሰው ለመካፈል እውነት የተሰጠው ሊሆን ይችላል፤ ግን መለከት ግልጽ ጥሪ ካልሰጠ፣ ማንም ምላሽ አይሰጥም፤ ለትንቢታዊው ህዝብ ጠንካራ እውነታ እውነት ያልሆነ ግልጽ ቃል የሞተ ቃል ነው። ከጓደኞች ቃሎች አስቀድመው የተቀበሉ ሰዎች ብዙ አይደሉም።  ሁላችንም የእኛን አስተያየት የሚያረጋግጡ ቃላትን እንቀበላለን፣ የቃሉን እውነተኛ የፍተሻ ፈተና በቃላት ለተጠቋቸው ግልጽ መሆን አለመሆኑ ነው።  አንድ ቃል እውነት መሆኑን እንደ ምልክት አድርጎ አለመቀበል አደገኛ ነው፣ ምክንያቱም ይሄ ሁልጊዜ እንደ ሁኔታው ​​አይደለም፣ አብዛኛውን ጊዜ ውድቅ የሆነበት ምክንያት ቃሉ ግልፅ ስላልሆነና አንዳንዴ ደግሞ እውነት ስላልሆነ ነው።  ነቢያት መልእክታቸውን ያቀረቡበትን መንገድ በየጊዜው መመልከት አለባቸው፣ ግልጽ የሆነ ማስጠንቀቂያ መስጠት እንዲችሉ ቃላቶቻቸውን ማስቀመጥ አለባቸው።

 ኩራት

ነቢያት ብዙውን ጊዜ እጅግ በጣም ጻድቅ የሆኑ ህይወቶችን ይመራሉ፤ እነሱ የሰዎችን ኃጢአት ስለሚያዩ ጥሩ ስሜት ያላቸው የፈሪሳውያንን መንፈስ በቀላሉ ሊወስዱ ይችላሉ፣ ኩራት የትንቢት አገልግሎት አጥፊ ነው። በትንቢታዊው ህዝብ ላይ በተደጋጋሚ ያየሁት ሌላው ወጥመድ በአገልግሎት ውስጥ "በአሕዛብ ላይ ነብይ" ለመሆን ያለው ፍላጎት ነው። ይህ በትክክል ከእውነተኛው የትንቢት መንፈስ ተቃራኒ (ራዕ 19 10)።  ትንቢት የተነገረው ስለ ክርስቶስ ተዓምራት ነው እንጂ ለትንቢታዊ አገልግሎት አይደለም።  ለምንድን ነው እግዚአብሔር ከነቢያት ጋር ጠንከር  ያለበት? አንደኛ ነገር እነርሱ በጣም ግትር ናቸው! ለሌላው ደግሞ እነሱ የበለጠ ኩራት ስለሚስማቸው ነው።

ኩራት፦ ከልክ በላይ ራስን ከፍ አድርጎ መመልከት፣ አንድ ሰው ባለው ችሎታ፣ መልክ፣ ሀብት፣ ማዕረግ ወዘተ የተነሳ የሚሰማው የበላይነት ስሜት፣ ሌሎችን በንቀት መመልከት ወይም መያዝ፣ እብሪት ወይም ትዕቢት። አንዳንድ ጊዜ ኩራት አንድን ነገር በማድረግ ወይም በማግኘት መደሰትን ወይም መፈንደቅን ስለሚያመለክት ጥሩ ስሜትንም ሊገልጽ ይችላል። ለኩራት ከሚሰጡ አቻ ትርጉሞች መካከል ትምክህተኝነት፣ እብሪትና ትዕቢት ይገኙበታል።

ኩራት አታላይና አጥፊ ነው። ኩሩ የሆነ ሰው ኩራት እንዳለበት ላይታወቀው ይችላል፤ እንዲህ ያለው ሰው ኩራት እንዳለበት ላለመቀበል ሲል ለሚያደርጋቸው ነገሮች ሰበብ ሊያቀርብ ይችላል። እያንዳንዱ ሰው እንዲህ ያለ መጥፎ ባሕርይ እንዳለበትና እንደሌለበት ለማወቅ ራሱን ማለትም ዝንባሌውን በሚገባ መመርመር ይኖርበታል። ሐዋርያው ጳውሎስ ከዚህ ጋር በተያያዘ ትክክለኛ ዝንባሌ መያዝና ራስን መመርመር አስፈላጊ መሆኑን ሲገልጽ እንዲህ ሲል ብሏል፦ “ሌሎችን ለመመገብ ያለኝን ሁሉ ብሰጥ እንዲሁም እኩራራ ዘንድ ሰውነቴን አሳልፌ ብሰጥ ፍቅር ግን ከሌለኝ ምንም የማገኘው ጥቅም የለም።”1ቆሮ 13:3። ስለዚህ ማንኛውም ሰው የኩራትን ባሕርይ ከውስጡ ነቅሎ ለማውጣት ጥረት ማድረግ አለበት፤ እንዲህ ማድረጉ ጥቅም ያስገኝለታል። በተለይ ደግሞ አምላክን ማስደሰት የሚፈልግ ሰው ይህን ማድረግ ይኖርበታል። እንዲያውም ኩራትን መጥላት ይኖርበታል፤ ምክንያቱም የአምላክ ቃል “ይሖዋን መፍራት ማለት ክፉ ነገርን መጥላት ነው። ትዕቢትን፣ ኩራትን፣ ክፉ መንገድንና ጠማማ ንግግርን እጠላለሁ” ይላል።ምሳሌ 8:13

አንድ ሰው ያለበትን ኩራት ማስወገድ ካልቻለ ጉዳት ያገኘዋል። “ኩራት ጥፋትን፣ የትዕቢት መንፈስም ውድቀትን ይቀድማል፤” (ምሳሌ 16:18) እንዲሁም “ይሖዋ የትዕቢተኞችን ቤት ያፈርሳል።” (ምሳሌ 15:25) ኩሩ የነበሩ ግለሰቦች፣ መንግሥታትና ብሔራት ውድቀት እንደደረሰባቸው የሚያሳዩ በርካታ ምሳሌዎች አሉ።ዘሌ 26:18, 19፤ 2ዜና 26:16፤ ኢሳ 13:19፤ ኤር 13:9፤ ሕዝ 30:6, 18፤ 32:12፤ ዳን 5:22, 23, 30

ኩራት አታላይ ነው። ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ “አንድ ሰው ምንም ሳይሆን ራሱን ከፍ አድርጎ የሚመለከት ከሆነ ራሱን እያታለለ ነው” የሚል ምክር ሰጥቷል። (ገላ 6:3) ኩሩ የሆነ ሰው በጣም የሚበጀውን ወይም የሚጠቅመውን አካሄድ እየተከተለ እንዳለ ሊሰማው ይችላል፤ ይሁን እንጂ በሕይወቱ ውስጥ ለአምላክ ምንም ቦታ የለውም። (ከኤር 49:16 እና ራእይ 3:17 ጋር አወዳድር።) መጽሐፍ ቅዱስ “የትዕቢተኞችን ምርኮ ከመካፈል ይልቅ ከየዋሆች ጋር የትሕትና መንፈስ ማሳየት ይሻላል” ይላል።ምሳሌ 16:19

 እራስንና ዝናን ማስወቅ

ለሰዎች ምን ዓይነት አክብሮት ማሳየት እንደሚገባንና ምን ያህል ልናከብራቸው እንደሚገባ ግራ ሊገባን ይችላል፤ በመሆኑም በዚህ ረገድ ሚዛናዊ አመለካከት ማዳበራችን አስፈላጊ ነው። በሰይጣን ዓለም ውስጥ ያለው መንፈስ በብዙ ሰዎች ላይ ተጽዕኖ ያሳድራል። በዚህም ምክንያት ብዙዎች፣ ለሌሎች ሰዎች ተገቢውን አክብሮት ከማሳየት ይልቅ አምልኮ አከል ክብር ይሰጧቸዋል። ለሃይማኖትና ለፖለቲካ መሪዎች፣ ለታዋቂ ስፖርተኞችና በመዝናኛው ዓለም ላሉ ስመ ጥር ሰዎች እንዲሁም ለሌሎች ዝነኛ ግለሰቦች በጣም የተጋነነ አመለካከት ስላላቸው ለሰው ከሚገባው ያለፈ አክብሮት ያሳዩዋቸዋል። ወጣት አዋቂ ሳይል አብዛኛው ሰው እነዚህን ግለሰቦች እንደ አርዓያ በመውሰድ የእነሱን አኳኋን፣ አለባበስ ወይም ምግባር ይከተላል። በእውነተኛ ክርስቲያን እረኞችና በብዙዎቹ የሃይማኖት መሪዎች መካከል ያለው ልዩነት ምንድን ነው? እነዚህ ሽማግሌዎች፣ ትሑት የሆኑ መንፈሳዊ እረኞች ናቸው። እንደ ዝነኛ ሰዎች እንድንመለከታቸው አይፈልጉም፤ ይህ ደግሞ ትሑት እንደሆኑ የሚያሳይ ነው። በዚህ መንገድ በአሁኑ ጊዜ ካሉትም ሆነ በኢየሱስ ዘመን ከነበሩት የሃይማኖት መሪዎች ይለያሉ፤ ኢየሱስ በዘመኑ የነበሩትን የሃይማኖት መሪዎች አስመልክቶ እንዲህ ብሏል፦ “በራት ግብዣ ላይ የክብር ቦታ ማግኘት፣ በምኩራብ ደግሞ ከፊት መቀመጥ ይወዳሉ፤ በገበያ ቦታም ሰዎች እጅ እንዲነሷቸው ይፈልጋሉ።”ማቴ. 23:6, 7

ነቢያት ስማቸውን ወደፊት ለመገፋፋት ከሚያስቡት ወጥመድ መራቅ አለባቸው። በአሁኑ ጊዜ በጴንጠቆስጢው የኢትዮጵያ አብያተክርስቲያንት ላይ እንደተሚታይው ማለት ነው።  ይህ ዝነኛ ለመሆን መነሳሳት ብዙ ጊዜ በተደጋጋሚ ተከስትዋል በዚህም የተነሳ በተለያየ መልኩ ጥያቄን አስከትልዋል፤ ከውድቅት የተነሳ መሆን አለበት።  ነቢያት የእግዚአብሔርን ቃል አገልጋዮች መሆን አለበባቸው እንጂ የስማቸውና የዝናቸው አራማጅ መሆን አይገባቸውም።  የእነሱ ብቸኛ ጉዳይ የእግዚአብሔር ቃል ማስማት ነው።  ቃሉ ስምቶ ነቢዩ ቢረሳ ለክፍተት  ይጋለጣል።  ነቢያት ሰዎች ናቸው፤ ስለዚህ ከመኖር ይልቅ መናገር ይቀላቸዋል። ይህ ስሜት ለሰው ነው፣ ነገር ግን ለነቢዩ አደገኛ ነው፣ ምክንያቱም በኩራት የተተከለው ኩራት ደግሞ ትንቢትን ያጠፋል። ነቢያት ልባቸውን ለማስቆም እና የሚናገሩት ቃል በሚሰማበት ጊዜ ረክተው ለመኖር መታገል አለባቸው።

ብዙ ትንቢታዊ ሰዎች በትንቢታዊ አገልግሎት ውስጥ ውጤታማ ለመሆን አስፈላጊ የሆነውን ጥበብ፣ ትህትና እና ባህሪ ከመፍከሉ ከረጅም ጊዜ በፊት በስጦታዎቻቸው ይገናኛሉ።  በመጀመሪያ ላይ፣ በቅንዓታቸው የተነሳ እብሪተኛ ወይም ተጣጣፊ ሊመስሉ ይችላሉ፣ ዓመታት እያለፉ ሲሄዱ የእነሱ ግፊት ከፍርሃት፣ ጉዳት እና ከመቃወም የተነሳ ይጨምራል። በትንቢታዊ አገልግሎት ለ 10 አመታት ያገለገለው ሰው እጅግ በጣም ደካማ ሆኖ ተቆርጧል።  በተለይ በልጅነታቸው የነቢይነት አገልግሎት ንቁ ተሳትፎ ቢኖረው ይህ እውነት ነው።  

 ማመፅ

አንድ ስው  አመጸ ማለት ከዲያብሎስ ጋር ተባበረ  ወይም ሥራውን ደገፈ ማለት ነው፤ ምክንያቱም እርሱ የአመጽ ምንጭ ስለሆነ ነው። አመጽ በድርጊት የሚገለጸው ከግለስቡ አለመታዘዝ ይጀምራል ይኸውም አንድ የነብይነት አገልግሎት የተስጠው ግለስብ እግዚአብሄር ቃል ሳይስጠው የስዎችን ሁኔታ በማጥናት አመቻችቶ ከእግዚአብሄር ስምቶ  ሳይሆን ስዎችን ለማስደስት የተናገረ እንደሆነ በአመጽ ውስጥ እንዳለ መረዳት ይኖርበታል። ከዚህ የባስ አዛኙ ነገር ደግሞ የተናገረው ትንቢት ያልተፈጸመ እንደሆነ ስዎች ተስጠኝ በሚለው ጸጋ ላይ ጥያቄ ያስከትሉበታል።  ይህ ሲሆን ደግሞ አገልግሎቱ ተቀባይነት ያጣል ሰዎችም አያርፉም አፍ አውጥተው ይዘልፉታል፤  ይህ ሲገጥመው ደግሞ ይበሳጫል ይቆጣል። እግዚአብሄር በማንኛውም አገልግሎት ነብይም ሆነ አስተማሪ ሌላም የጸጋ ስጦታ ቤተክርስቲያንን እንዲያገለግሉበት እንጂ እራሳቸውም ጠፍተው ስዎችንም እንዲያጠፉበት አይደለም።  ዋናው የመጠራታቸው አላማ እራሳቸው ለቤዛ ቀን የታተሙበትን መንፈስ ሳያሳዝኑ ስማቸው ከህይወት መጽሐፍ ሳይዘርዝ እንዲኖሩ ነው።   

ማመጽ በማንኛውም አማኝ ወይም ነብያት  ላይ  መዘዝ ሊያስከትል ይችላል። እስቲ መጽሐፍ ቅዱስ ስለ ነህምያ ምን እንደሚል ተመልከት። አንዳንድ ጠላቶቹ ተገቢ ያልሆነ ድርጊት እንዲፈጽም ሊያታልሉት ሞክረው ነበር። ዓላማቸው ምን ነበር? “መጥፎ ስም ሰጥተው ተቀባይነት እንዳይኖረኝ ለማድረግ ነው” በማለት ነህምያ ተናግሯል። (ነህምያ 6:13 ) አንድ አማኝ ወይም ነብይ ማመጹ ከሰዎች አእምሮ በቀላሉ የማይፋቅ መጥፎ ስም ሊያሰጠው ይችላል።  ስለዚህ ለራሱም ሆነ ለተስጠው አገልግሎት ጥንቃቄ ማድረግ ያስፈልገዋል።

ኩራት ብዙውን ጊዜ ወደ ዓመፅ ይመራል።  ማመፅ ለአንድ ነብይ በጣም ከባድ ነው፣ ምክንያቱም አመጸኝነት እደደሞአርተኛ ሃጢያት እንከኝነትም ጣኦትንና ተራፊንም እንደማመልክ ነው።  ይለዋል (1 ሳሙ 15:23)።
ብዙዎቹ የቤተክርስቲያን መሪዎች ከንደነዚህ አይነት ወገኖች "ከዐመፀኞች" ጋር ችግሮች እንዳሉባቸውና ከ እምነት አባቶቻቸው ምክራቸውን እንደማይስሙ በሚዲያው እየታየ ነው፤ በሚዲያ ቤተክርስቲያንን በተመለከተ በሚቀርብበት ጊዜ ማንኛውም ውይይትም ሆነ ነቀፋ ስሚዎቹ የእምነቱ ተከታዮች ብቻ ሳይሆኑ ሌሎት ስሚዎች እንዳሉና የጴንጤ ቤተክርስቲያንን ከዚሁ ድክመት አንጻር የሚስጠው ትምህርት፤ምዕመኑም ሆነ አገልጋዮቹ  በአሉታዊ መልካቸው እንደሚገመገቡ  ማወቅ ያስፈልጋል። ይህም የሚከናወነው በተለይም በወገኖቻችን መካከል እንደሆነ በግልጽ ይታያል ስለሆነም መፍተሄውን መፈለግ የእያንዳንዱ በእግዚአብሄር ቃል የሚታመን የክርስቲያን አገልጋይ ሃላፊነት ነው ብዬ አምናለሁ። በሃስተኞች ላይ አቅዋም መውስድና መመርመር አማራጭ የማይደርግለት እርምጃ መሆን ይገባዋል። 

መቆጣጠር እና መተባበር

የኤልዛቤል መንፈስ ውጤቶችን ለማሳካት ማራገፍና መቆጣጠርን ይጠቀማል፣ ተቃራኒው እና የነቢይነት አገልግሎት ጠላት ነው።  ነቢያት ሰዎችን በማጨናነቅ የእነሱን ቃሎች ፍፃሜ እንዲያደርጉ "እንዲረዳ" ሁሉንም ፈተናዎች ማስወገድ አለባቸው። የትንቢት አገልግሎት የሚይዝ እያንዳንዱ ቤተክርስቲያን ከኤልዛቤል መንፈስ ጋር መሟገት አለበት ምክንያቱም የእግዚአብሔርን ትንቢታዊ ስጦታዎች እና ስልቶች ይከተላል። ይህ መንፈስ የነቢይቱን ስጦታ ለማጥፋት ይመጣል፣ በዚህም ምክንያት በአዋጅነት ስለሚያከናውነው ሥራው በጣም ተንሰራፍትዋል።  ትንቢታዊው መንፈስ ስለ ትንቢታዊው ቃል ጊዜ አይጨነቅም፣ እሱም ከእግዚአብሔር ልብ ጋር ይገናኛል እናም ልቡን ያውጃል  ታገሱ፣ ከእግዚአብሔር ጋር ሁኑ፣ ተጓዙ የሚለውን ያበስራል።

 ኃይልን አላግባብ መጠቀም

 እግዚአብሄር በጸጋው ስጦታና  በመጥራቱ አይጸጸትምና። እናንተም ቀድሞ ለ እግዚአብሄር እንዳልታዘዛችሁ… 

(ሮሜ 11 29)፣ ሲስቱ  ነቢያቶች ስጦታቸውን በተሳሳተ መንገድ ሊጠቀሙበት ይችላሉ ማለት ነው።  ኤልያስ እና ትዕቢተኛ ልጆች ምሳሌ ናቸው።  ቅዱሳት መጻህፍት የኤልያስ ባህሪ ትክክል እንደሆነ አይሉም። እነሱ ያንን ክስተት ይመዘግቡታል. ኤልያስ ፍጹም ስላልነበረ በእውቀቱ የተቻለውን ያህል የተቻለውን አድርጓል። ስለ ኢየሱስና ስለ ትምህርቱ ባወቁት እውቀት አማካኝነት ኤልያስ ስጦታውን አላግባብ እንደተጠቀመ ግልጽ ነው። እርሱ ያፌዙ የነበሩት ልጆች ዋጋማነት የጎደላቸው ነበሩ፣ እርሱ ሌላኛውን ጉንጭ ማዞር እና ችላ ብሎ ማለፍ ነበረበት።  ያዕቆብና ዮሐንስ በሚቃወሟቸው ሰዎች ላይ ከሰማይ እሳት ለመጥራት በተጠራጠሩ ጊዜ ተመሳሳይ እርምጃ ወስደዋል። ኢየሱስ እነዚህ ሰዎች ክፉ መንፈስ እንዳደረጉ አስጠንቅቋል። እንደዚያም ለኤልያስ ተመሳሳይ እንደሚሆን አስባለሁ፤ ነቢያት የእነርሱን ሚና ወይም ስምታቸውን ለመጠበቅ ያላቸውን ስጦታ መጠቀም የለባቸውም።

 ቅናት

ቅናት ወይም ምቀኝነት ሲባል ሌሎች ባላቸው የተመቻቸ ሁኔታ፣ ቁሳዊ ነገር፣ ብልጽግና ወዘተ ቅር መሰኘት ማለት ነው። አንድ የማመሳከሪያ መጽሐፍ እንደሚለው ከሆነ ምቀኝነት የሚለው ቃል በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ የተሠራበት ሌላው የደረሰበት ደረጃ ላይ የመድረስ ምኞትን ለማመልከት ብቻ ሳይሆን ሌሎች ያላቸውን ነገር እንዲያጡ መፈለግን ለማመልከት ጭምር ነው። በመሆኑም እንዲህ ያለው ሰው ሌሎች ባላቸው ነገር ከመቅናትም አልፎ ያንን ነገር ከእነሱ መንጠቅም ይፈልጋል።

ቅናት በውስጣችን ሊያቆጠቁጥ የሚችለው እንዴት እንደሆነና መዘዞቹም ምን እንደሆኑ መመርመራችን ብልህነት ነው። በተለይ ደግሞ  ቅናት ሕይወታችንን እንዳይቆጣጠረው ለማድረግ ምን እርምጃዎችን መውሰድ እንደምንችል ማወቅ ያስፈልገናል።

ሰዎች ፍጹማን አለመሆናቸው በራሱ በውስጣቸው የመመቅኘት ወይም ‘የቅናት ዝንባሌ’ እንዲያድርባቸው ተጽዕኖ ማድረጉ እንዳለ ሆኖ ይህን ዝንባሌ የሚያቀጣጥሉና የሚያባብሱ ሌሎች ምክንያቶችም አሉ። ያዕ. 4:5)።  ሐዋርያው ቅዱጽ  ጳውሎስ ከእነዚህ ምክንያቶች አንዱን ሲጠቅስ እንዲህ ብሏል፦ “በመካከላችን የፉክክር መንፈስ በማነሳሳትና አንዳችን ሌላውን በመመቅኘት በከንቱ አንመካ።” (ገላ. 5:26) በእንቅርት ላይ ጆሮ ደግፍ እንዲሉ የፉክክር መንፈስ፣ በአለፍጽምና ምክንያት የወረስነውን የምቀኝነት ዝንባሌ ጭራሹን ሊያባብሰው ይችላልቅናት ሽልማታችንን እንዳያሳጣን ምን ማድረግ ይኖርብናል?  በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ የሚገኙ አንዳንድ ዘገባዎች እንደሚያሳዩት ቅናት ሽልማታችንን ሊያሳጣን ይችላል። ለምሳሌ ቃየን በወንድሙ በአቤል በመቅናቱ የወንድሙን ሕይወት አጥፍቷል። ቆሬ፣ ዳታንና አቤሮን በሙሴ መቅናታቸው እሱን እንዲቃወሙ አድርጓቸዋል። ንጉሥ ሳኦልም ዳዊት ባገኘው ስኬት ስለቀና እሱን ለመግደል ተነሳስቷል። የአምላክ ቃል “ቅናትና ጠበኝነት ባለበት ሁሉ ብጥብጥና መጥፎ ነገሮችም ይኖራሉ” የሚል መሆኑ ምንም አያስገርምም።ያዕ. 3:16 ... ልባችን በፍቅርና በደግነት እንዲሞላ ካደረግን በሌሎች ላይ ቶሎ ቅናት አያድርብንም። የአምላክ ቃል “ፍቅር ታጋሽና ደግ ነው። ፍቅር አይቀናም” ይላል። (1 ቆሮ. 13:4) ቅናት በልባችን ውስጥ ሥር እንዳይሰድ ለመከላከል የአምላክ ዓይነት አመለካከት ማዳበራችን ይጠቅመናል፤ ከወንድሞቻችንና ከእህቶቻችን ጋር የአንድ አካል ክፍሎች እንደሆንን ይኸውም ሁላችንም የክርስቲያን ጉባኤ አባላት እንደሆንን ማስታወስ ይኖርብናል። እንዲህ ማድረጋችን “አንድ የአካል ክፍል ክብር ቢያገኝ ሌሎቹ የአካል ክፍሎች በሙሉ አብረውት ይደሰታሉ” ከሚለው በመንፈስ መሪነት የተጻፈ ሐሳብ ጋር በሚስማማ መልኩ ራሳችንን በሌሎች ቦታ እንድናስቀምጥ ይረዳናል። (1 ቆሮ. 12:16-18, 26)። 

ብዙ ጊዜ የበለጠ ክብር እና ተቀባይነት ያላቸው የሚመስሉ ሌሎች ሚኒስቴሮች ብዙውን ጊዜ ይቀናኑባቸዋል፤ ቅናት በግልጽ እንዳይሰማን ሊያደርግ ይችላል።  ክብር የሌላቸው ወንዶች በቀላሉ በሌሎች ቅር ያሰኛሉ፣ እኛ ለክብር ባንሞት በውስጣችን "ይሄን የመሰለ ቁጣ" ውስጣዊ አካሄድ በሚያስከትለው አለ አልያም በዚህ ህይወት እና አገልግሎት ውስጥ ብቻ ስኬታማነት  በውስጣችሁ ላይ እንዲገነባ ያደርጋል፤ ሌሎች "አገልግሎት በማይሠራበት ጊዜ ጥሩ ስሜት እንዲሰማዎ ያደርጋል"። የትንቢት ሰዎች ጌታን ከሌሎች ፍፁም ኑሮአቸውን መፍራት  ይጠበቅባቸዋል። 

 የፆታ ብልግና

ነብያት ፆታዊ ትንበያን በጥንቃቄ መመርመር እንዳለባቸው ጂን ፖል ጃክሰን ያስጠነቅቃል።  ማንኛውም አገልግሎት ለየትኛውም ኃጢአት ሊሸነፍ ይችላል፤ ነገር ግን ለትንቢት የተስጡት ሰዎች ለጾታ ኃጢአት የተጋለጡ ይመስላሉ፤ ምናልባት አንዱ ምክንያት ከትንቢታዊ ስጦታ ጋር ስለሚመጣ ከፍተኛ የስሜት ሕዋሳትና ዝነኛ ከመሆን ምክንያት ሊሆን ይችላል፤ ምንም እንኳን ትንቢታዊ ግለሰቦች የመንፈስ ቅዱስን እንቅስቃሴ "ሊሰማቸው" ቢችሉም, በሌሎች ላይ የሚያጠቁ የአጋንንት መናፍስት ቅጣትንም ሊሰማቸው ይችላል።  አንዳንድ ጊዜ አንድ ነብይ ሰው አንድ ሰው ሲሰቃይ ምን እንደሆነ ማስተዋል እና መገንዘብ ይጀምራል።  ነብያቶች በግላቸው ከጌታ ጋር ባላቸው ጊዜ ከራሳቸውም ሆነ ከሰዎች የመጡትን ሁኔታ መለየት በጣም አስቸጋሪ እየሆነ የሚሄድበት ጊዜ በህይወታቸው ስለሚከስት ነው። ሁለተኛው ምክንያት ከተለያዩ የተደገፉ ድርጊቶች መነሻ ይሆናል፣ በበርካታ አጋጣሚዎች የትንቢት ግለሰቦች በተደጋጋሚ ጊዜያት እወድቃለሁ ብለው ስለሚሰጉ ከፍተኛ የስጋት ስሜት ያድርባቸዋል።  ከዚህም ሌላ ሌሎች ምንም ዓይነት ልምድ የማግኘት ዕድላቸው ላይኖራቸው ይችላል፤ ይህ ኩራት የማታለል ክፍተት የሚያስገኝ ጉልበት ይሆናል በተጨማሪም፣ የጠባቂነት መንፈስ ሳይኖራቸው ሌሎችን ለመቀበል በቀላሉ ይጋራሉ፣ ስለዚህ, የታገዘውን ባህሪ ያላደገ አንድ ትንቢታዊ ሰው ለሞቲክዊ ስቃይ እና ለመሳብ ለግልጽ ዝርፊያ ይጋለጣል።

 ስህተቶችን ማቅለል

አንዳንድ ነብያቶች ስሕተታቸውን በጣም ያሳስቡና ስህተታቸውን አምነው ለመቀበል እምቢ ይላሉ፤ ማንም በጊዜው 100% ትክክል አይደለም በኢትዮጵያ አብያተክርስቲያናት እንደሚታየው ማለት ይቻላል።  አንዳንድ ጊዜ አንድ ትንቢታዊ ሰው የስህተት ትንቢት መስጠቱን ሲቀበል ትክክል አይደለም ብለው ያስባሉ፤ ብዙውን ጊዜ ተቃራኒው ይከሰታል፣ ስህተታችንን አምኖ መቀበል ወይም ስህተት አለመቀበል አብዛኛውን ጊዜ ታማኝነትን ያበላሸዋል፤ ሰዎች ተሳስተናል የሚሉ ሰዎችን ያምናሉ።  ትንቢታዊ ሰባኪዎች ራስን ማታለል፣ ራስን ማጽደቅ እና ተገቢ ያልሆነ ተነሳሽነት መጠበቅ የነብያት ጣጣዎች እና መርሆዎች ሆነው ይገኛሉ።

 ጥፋቶችን ለሀገር ማሳወቅ

ነቢያት ስለ ግለሰቦች ኃጢአቶች በሕዝብ ላይ መክሰስ የለባቸውም፣ ወንጌል ኃጢአት ከሚሠሩ ክርስቲያኖች ጋር ለመወያየት መመሪያዎችን ይሰጣል፣ በመጀመሪያ በግል ሊነጋገሩ ይገባል።  ወንድምህም ቢበድልህ: ሄደህ አንተና እርሱ ብቻችሁን ሆናችሁ ውቀሰው፣ ቢሰማህ፣ ወንድምህን ገንዘብ አደረግኸው፤ ቢሰማህ ግን በሁለት ወይም በሦስት ምስክር አፍ ነገር ሁሉ እንዲጸና: ዳግመኛ አንድ ወይም ሁለት ከአንተ ጋር ውሰድ እነርሱን ለመስማት ፈቃደኛ ካልሆኑ ለቤተክርስቲያን ንገሩት ለቤተ ክርስቲያን ንገራት፣ ደግሞም ቤተ ክርስቲያንን ባይሰማት፣ እንደ አረመኔና እንደ ቀራጭ ይሁንልህ። (የማቴዎስ ወንጌል 18: 15-17)።  ብዙ ነብያት ወገኖች እራሳቸውን በቁም ነገር መመልከት ይጀምራሉ፤ ወይንም በሌሎች ላይ እንዲህ ዓይነት ተጽዕኖ ያለው ስሜት ይወዱታል።  እነሱ ራሳቸውን በትክክለኛው  ከመሰመር ከመሄድ ይልቅ የበለጠ መንፈሳዊ, ቅዱስ እና ስሜታዊ እንዲሆኑ ይፈተናሉ። በነሱ የነቢያዊ ምሥጢራቸው ላይ መጐናጸፊያ እንዲሰፍሩ እና ሞገስን፣ ምስጋናዎችን፣ አጋጣሚዎችን፣ ርህራሄን፣ እምነትን፣ ፍቅርን ወይም ገንዘብን ለመፈለግ ሆን ብለው እንዳይቀይሩ አበረታታቸዋለሁ።  ነብይነታቸው እራሳቸው አድናቆት ውስጥ ከማስገባታቸው እራሳቸውን ዝቅ አድርገው  በወጣትነታችን አምላክ እና ኃይል ይህንን ጸጋ የስጣቸውን እያደነቁ በጌታ ፊት  ይቆዩ።

ገንዘብ

በለአም ነቢይ ሲሆን ባላቅ ደግሞ የሞአብ ንጉሥ ነው፡፡ በለዓምን የሞአብ ንጉሥ ባላቅ አስጠርቶ

ተቀበለ፡፡ (ዘኁ፡ 22፥3-6)በለዓም የባላቅን የመጀመሪያውን ጥሪ እምቢ አለ፡፡ (ዘኁ፡ 22፥13)በለዓም በባላቅ በሁለተኛ ጥሪ ተስማማ፡፡ (ዘኁ፡ 22፥15-21)እግዚአብሔር ለበለዓም ማስጠንቀቂያ ሰጠ፡፡ (ዘኁ፡ 22፥34)ንጉሥ ባላቅ በለአምን በጥሩ አቀባበል አስተናገደ፡፡ (22፥36 በለአም እስራኤላዊያን  ባረከ፡፡ (ዘኁ፡ 23፥1-24፥25)እስራኤላዊያንን  ለማሰናከል ባላቅ ያመጣው የበለአም  (ራዕ፡ 2፥14)እስራኤላውያን በለዓምን በሰይፍ ገደሉት፡፡ (ዘኁ፡ 31፥8)

 ንጉሡ እስራኤልን አለማሸነፋን አውቆ እስራኤላዊያንን እንዲረግም መልዕክተኞችን ወደ በለአም ላከ፡፡ ነገር ግን በለአም የእግዚአብሔርን ፈቃድ አውቆ እስራኤልን ሊረግም አልሄደም፡፡ (ዘኁ፡ 22፥15-18) በለአም በንጉሥ ባላቅ ፊት በሚሄድበት ጊዜ እግዚብሔር የሚሰጠውን ቃል ይናገር ነበር፡፡ (ዘኁ.22፥38)

በለአም በ2ኛ ጊዜ ንጉሥ ባላቅ ሲጠራው እስራኤልን ሊረግም ሲሄድ በመንገድ ላይ የእግዚብሔር መላእክ ሰይፍ ይዞ እንዳይሄድ ከለከለው፡፡ አህያይቱ የእግዚአብሔርን መላአክ ሲይታይ ነገር ግን በለአም የመንፈሳዊ ዓይን ዕውርነት ስለነበረው መላአኩን አላየም፡፡ የሰው መንፈሳዊ ዓይን ሲታወር ሰው ከእንስሳት በታች ይሆናል፡፡ (ኢሳ፡ 1፥3) ላይ “በሬ የገዥውን አህያም የጌታውን ጋጣ አወቀ፡፡ እስራኤል ግን አላወቀም ሕዝቤም አላስተዋለም” ይላል፡፡

እግዚአብሔር አህያዋ በለአምን እንድትገስፅ አደረገ፡፡ (ዘኁ. 22፥28) “እግዚአብሔር የአህያይቱን አፍ ከፈተ፡፡ በለዓምንም ሦስት ጊዜ የመታኸኝ ምን አድርጌብህ ነው? አለችው” እግዚአብሔር የበለአምን ዐይን ከፍቶ መላአኩ በመንገድ ላይ ሰይፍ ይዞ የቆመውን እንዲያይ አደረገ፡፡ በለአምም ዐይኑ ከበራለት በኋላ (ዘኁ፡ 22፥34) ላይ “እኔ የእግዚአብሔር መላአክ በድያለው አንተ በመንገድ ላይ በፊቴ እንደቆምህብኝ አላውቅሁም፡፡ እንግዲህ አሁን አትውድድ እንደሆነ እመለሳለሁ” አለው፡፡

እኛ በመንፈሳዊ ዕውርነት እየቀጠልን የኃጢአትን መንገድ የሚንሄድ ከሆነ ሊንጠነቀቅ ያስፈልጋል፡፡ በለአም የእግዚአብሔርን ድምፅ ሰምቶ ወደ ባላቅ ሄደ፡፡ (ዘኁ.22፥35) የእግዚብሔር መላአክ በላአምን “ከሰዎች ጋር ሂድ ነገር ግን የምናገርህን ቃል ብቻ ትናገራለህ” አለው፤ በለአምም ከባላቅ አለቆች ጋር ሄደ፡፡

በለአም ሦስት ጊዜ ቦታ ቀይሮ እስራኤላዊያንን እንዲረግም ባላቅ ፈለገ፡፡ ነገር ግን በለአም እስራኤላዊያንን  ባረካቸው፡፡ በለአም የእስራኤል ልጆች እንዲሰናከሉ ጥሩ ያልሆነው ሥጋ ይበሉ ዘንድና እስራኤላውያን ከሞአባውያን ሴቶች ጋር እንዲያመነዝሩ ለባላቅ ምክር ሰጠ፡፡ (ዘኁ.25፥1-2፣ራዕ.2፥14) እኛ ከውጭ ለሚመጡ ችግሮች ብዙ ልንፀልይ እንችላለን፡፡ ነገር ግን ከውስጥ የሚነሳው ጦርነት መንፈሳዊ ህይወታችንን ለማበላሸት  በጣም አደገኛ ስለሆነ ልንጠነቀቅ ያስፈልጋል፡፡

በለአም የእግዚአብሔርን ፈቃድ የመታዘዝ ልብ አለው፡፡ ነገር ግን ገንዘብን የሚወድድ ልብ ስላለው ገንዘብን ወሰዶ የእስራኤል ልጆች እንዲወድቁ አደረገ፡፡ በዚህ ሁኔታ ከእስራኤል ልጆች መካከል በግምት 10,000 የሚያህሉ ሰዎች ከበለአም ጋር በሰይፍ መቱ፡፡ (ኢያሱ፡ 2፥4-9፤ ሚክ፡ 6፥5፤ ራዕ 2፥14) ስለዚህ እኛ ገንዘብንና ክብር እየፈለግን የእግዚአብሔርን ፈቃድ እንዳንስት ልንጠነቀቅ ያስፈልጋል፡፡ (ሮሜ፡ 13፥14)

በለአም እስራኤልን ከባረከ በኋላ መሲሑ እንደሚመጣ ተነበየ፡፡ (ዘኁ፡ 22፥21-24፥25) እግዚአብሔር እኛን እንደ ዓይኑ ብሌን ይጠብቃል፡፡ (ዘዳ፡ 32፥10፤ 1ጴጥ፡ 1፥5) በለአም ወደ እስራኤል ልጆች አመንዝራ ሴቶችን በማምጣት የእስራኤል ልጆች ኃጢአት እንዲያደርጉ አደረገ፡፡ (ራዕ፡ 2፥14) ስለዚህ እኛ የሰይጣንን ዕቅድ ሳንስት በንጽህ ሕሊና መኖር ያስፈልጋል፡፡ (ቲቶ.1፥15፤ 1ጴጥ፡ 1፥15)

ገንዘብ ለዓይነ ሥቃይ መንስኤ ሊሆን ይችላል፣ ነቢያት የገንዘብ ድጋፍ ለሚሰጧቸው ሰዎች መልካም መግለጫዎችን መስጠት ላይ ጥንቃቄ ማድረግ አለባቸው።  በአጠቃላይ, ነቢያት ከቤተ-ክርስቲያን እና ከማህበረሰቡ ውጪ ገንዘብን ሊያስተዳድሩ ቢችሉ የተሻለ ነው።  ፍቅረ ነዋይም ሆነ ገንዘብ ለትንቢታዊ አገልግሎት ምንጊዜም ችግር ሆኖ ቆይቷል በኢትዮጵያ አብያተክርስቲያናት እንደሆነው አይነት ማለት ነው። ይህ ችግር በጉልህ በብሉይ ኪዳንም ጊዜ ተከስትዋል ። ሚክያስ በእርሱ ዘመን ስለመዘገበው  ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፣ ሕዝቤን ባሰናበቱ ነቢያት  (ሚክያስ 3 5) ነቢያቶች ጥሩ እና መጥፎ ትንቢት ለሚሰጡት ለእነርሱ ልዩ ቅድመ ጥንቃቄ ላላሳዩ መልካም ትንቢቶችን ለመስጠት በሚመጡበት ጊዜ፣ ጌታ ከየትኛውም የነቢያት ህዝብ ጋር ሰዎችን ደስ ያሰኙ ማውራት አይፈቅድም።   ደስ የሚያሰኙ ሰዎች ለሁሉም አገልግሎት፣ በተለይም ለትንቢታዊ  አገልግሎት ገዳይ ነው።  ሰዎች መስማት የሚፈልጉትን የሚነግሩ ትንቢታዊ ሰዎች ከእግዚአብሔር ጋር አይስማሙም ምክንያቱም ዛሬ በዘመናችን የሚመጣው ትንቢት ከ እግዚአብሄር ይልቅ ስውን ለማስደስት ስለሚናገር ነው አንድ ነብይ የሚያመጣው ትንቢት ስውን ለማስደስት ከሆነ የክርስቶስ ባሪያ እንዳልሆነ ያስገነዝባል። ህዝቅ ዔልም የስው ልጅ ሆይ፣ ትንቢት በሚናገሩ በእስራዔል ነብያት ላይ ትንቢት ተናገር፤ ከገዛ ልባቸውም ትንቢት የሚናገሩትን። የእግዚአብሄርን ቃል ስሙ በላቸው ይላል። ስለዚህ ትንቢትን ከራስ ልብ አውጥቶ ለስው እንደሚመች መናገር እንደሚቻል ክፍሉ ያመለክታል (ገላ 1:10; ሕዝ 13: 2)።  

አንድ እውነተኛ ነቢይ የሰዎችን ውዳሴ መጠበቅ የለበትም (ሉቃስ 6 26) የእግዚአብሔርን ፈቃድ ብቻ ይሻል እንጂ። ይህ ብቻ አለባት ፍርድም አለበት። አንድ ነብይ እግዚአብሄር እንዲህ አለ ብሎ ሲናገር ለተናገረው መልዕክት ሃስት ቢሆን ተጠያቂ እንደሆነ ማስተዋል ያስፈልጋል በእዚአብሄር ፊት ተጠያቂ መሆኑን አይርሳ። በአሁኑ ጊዜ በቤተክርስቲያን ውስጥ እግዚአብሔርን የሚፈሩ "አገልጋዮች" ማግኘት ነው ጎልቶ የሚታየው ችግር። የእግዚአብሄር ፍርሃት ያልገዛቸው ነብያት እራሳቸው  የሚፈልጉት ሁሉ ተከታዮቻቸውን ሊሰሙት የግድ ነው።  እነዚህም የእነሱን ስም፣ ገጽታ፣ ዕድገትና አጀንዳ ያሳስባሉ። በተቃራኒው ደግሞ ነብያት በትክክለኛ መብታቸው በመመራት ሳይሆን በቃሉ ውስጥ በሚታመኑት የእግዚአብሔር ብርሃን  ይነጋገራሉ። ጥቂት 'ነቢያቶች' ራሳቸውን አላስተናገዱም፣ ከአስተማሪዎች በላይ ናቸው።  በዓለም ዙሪያ እራሳቸውን የሾሙ ነቢያት አሉን?   የትኛው የአገልግሎታችን ጥሪ ቢሆንም፣ ሌሎች ሰዎችን መቅዳት ወይም ማወዳደር የለብንም፣ እኛ የምንጠራው የእኛን ምስል እንጂ ሆኖም ግን ለነቢያት ትምህርት ቤቶች ጠቃሚ ሊሆኑ ይችላሉ።

 ጥበብን እና ትንቢትን ማራኪ

አብዛኞቹ የትንቢት ሰዎች ለአብዛኛዎቹ ህይወቶቻቸው ቅዱስ መጻህፍትን ያጠኑ ነበር። ብዙውን ጊዜ ሰዎች ለመንግሥቱ ፍቅር ያላቸው ከመሆኑም በላይ በዓለም ላይ እየተከናወነ ያለውን ነገር ሁሉ በትኩረት ይከታተላ። . ይህ በአሁኑ ክስተቶች ውስጥ ምን እየተከናወነ እንዳለ ላይ አስተያየት ለመስጠት ወይም ጥቅሶች ድምፅ ትግበራዎች ለማዳበር ጥሩ ቦታ ላይ ያስቀምጣል።  የእነሱ ጥበብ በአብዛኛው በእውነቱ እጅግ ዘመናዊ እና (የዜና ድርጅቶች ድር ጣቢያዎችን ከሚቆጣጠሩ አዘጋጆች ጸሐፊዎች ይልቅ የበለጠ ተዛማጅነት ያለው) ነው፣ ነገር ግን የጌታ ቃል አይደለም፣ ስለሆነም ትንቢታዊነቱን ለመግለጽ እያሳሳተ ነው።  ነብያት ከእግዚአብሔር መቀበል እና ከራሳቸው ጥበብ የሚመጣውን መለየት መቻል አለባቸው እንዲህ ማድረግ ካልቻሉ፣ በጣም በሚንሸራተት ዝቅተኛ ቦታ ላይ ይገኛሉ፤ ይህም ብዙውን ጊዜ ወደ ጥፋት ይመራቸዋ።  ነቢያት ስለ ቃላቸው ምንጭ ምንነት ግልፅ መሆን አለባቸው፣ ከእርሱም የመጣ አንድ ቃል ከሆነ ጌታ ነገረው እንዲህም አለ ብለው በድፍረት መናገር አለባቸው። ከዚህ ውጪ ግን ጥበብ እና ልምድ ትንቢታዊ ከሆነ፣ እንደ ጥበብ ይበሉት እንጂ እርግጠኛ ካልሆኑ ጥበባቸውን ከማሳደግ ይልቅ ልከኛ መሆን የተሻለ ነው።

ነቢያቶች በሰውነታቸው እና በጌታ ቃል መካከል ያለውን ልዩነት መለየት ካልቻሉ፣ ትንቢታዊው ግራ መጋባት ቀጥሎ ይከተላል።  ይህም ሲሆን ህዝቦቹ መስማት የሚያስፈልጋቸው ከእግዚአብሔር የተላለፈባቸው እውነተኛ ቃል በ "ትንቢታዊ ጭራሹ" ውስጥ ጠፍቷል።  መጽሐፍ ቅዱሳዊ ነቢያት የየቀኑን ቋንቋ እና ዐውደ-ጽሑፍ ይጠቀማሉ፣ ነገር ግን ከእግዚአብሔር ስለ ራዕይ ምንነት ግልፅ እንደሆኑ እና የእነሱ ምላሻ ወይም የእነርሱ ልምምድ መግለጫ ነበሩ።

ለህብረታችን ጭንቀት

ለነቢዩ በጣም የከበደው ነገር የራሳቸውን ማኅበረሰብ ባህል ወይም ቤተ እምነት ድክመትና ኃጢያት መመልከት ነው።  ከአንድ ነገር ጋር የተያያዘን ከሆነ እኛ ልንታወቀው እንችላለን፣ እውነተኛ ነቢይ ከባህላቸው የተለየ ነው።

የ 20 ኛው መቶ ዘመን ዘመናዊ የትንቢት መንፈስን ወደ እኛ ማምጣት በዘመናችን ታላቁ መንፈሳዊ ድንቅ ሊሆን ይችላል። ትንቢት በሁለት ዓለማት በተመሳሳይ ጊዜ ድል ማድረግን የሚጠይቅ አስደናቂ ክስተት ነው።  የነቢይው ሸክም በምድር ላይ ያሉ የሰማይ ነገሮች በምድር ላይ እንዲኖሩ ምድራዊውን እንደ ሰማያዊ አድርጎ ለመለወጥ ዘልዓለማዊ ሥልጣንን ለማስከበር ነው፣ ግን በዚህ ሸክም ሀላፊነት አለው።  ትዕዛዙ ይህ ነው-ምድራዊነትን ወደ ሰማያዊው መለወጥ ከመቻላችን በፊት ለምድራዊው ያለንን ፍቅር መጀመሪያ ልናጣ ይገባናል።  በባህላችን ውስጥ ያለንን ፍቅር እና ማንነት ሳናጣው በምድር ጉዳዮች ላይ ያለውን የነቢይነት ሸክም ለማስፈፀም ብንሞክር፣ መንፈሳዊ ስጦታዎቻችን እና ቢሮዎቻችን ባህልያችን ላይ  ተፅእኖን ይቆጣጠራል።  ይህም ባህል በስተጀርባ ያለውን እጅግ ኃይሎች የሚሆን ቀላጤ ይሆናል።  በባህላችን ውስጥ ያለንን ፍቅር እና ማንነት ሳናጣው በምድር ጉዳዮች ላይ ያለውን የነቢይነት ሸክም ለማስፈፀም ብንሞክር፣ መንፈሳዊ ስጦታዎቻችን እና ቢሮዎቻችን ባህልያችን ላይ ተፅዕኖ እና ተፅእኖን ይቆጣጠራል፣ የራሱን መንገድ እንደገና ለማረጋገጥ፣ ትንቢታዊው ሀሳብን ለመቃወም የተሰራበት ኋላፊነት ስልጣን ነው በዮሐንስ 3:16 እና በ 1 ኛ ዮሐንስ ምዕራፍ 2 ቁጥር 15 መካከል ያለውን ፍቅር መረዳት አልቻልንም።  እግዚአብሔር ፍቅርና ለባህል ፍቅር ያለን አንድነት ተመሳሳይ ነው፣ እንዲሁም አጀንዳዎቻቸውም እንዲሁ፣ አሁን እንደ የባህል ነብያቶች ለባሪያችን ክብር መስበክ እንጀምራለን።  የእኛን ቤተ-እምነት፣ የመንግስ ፖሊሲዎቻችንን እና የህብረተሰባችንን ማለፍ፣ የዜግነት ባሕላችንን እና ሀይማኖታዊ ክብረ በዓላችንን- - በትክክል የእግዚአብሄርን እውነተኝነት እና የአለምን እውነተኛ ፍቅር በትክክል እየነገረን እንደሆነ እያመንን እንግዋዛለን።